چرک دلنشین

اول خوابیده بود رو سنگ فرش های وسط خیابون، یه زن و چند تا دیگه هم قد خودش دور و برش...
یکی شون اومد طرف ماشین و چسبید به شیشه، داشتیم می گفتیم جالبه که چشمای همشون رنگیه...
بلند شد نشست داشتیم می خندیدیم و من نگاهم به اون بود، با خنده های من اونم خندید و اومد طرف ماشین،
فقط داشتم نگاش می کردم و"م" می گفت : دلم می خواد ببرمشون حموم با سنگ پا بشورمشون، یه لباس خوشگل بکنی تنشون و موهاشون رو ببندی خوشگل می شن،
ومن داشتم به صورت کثیفی که به شیشه هم نمی رسید نگاه می کردم ، با اون موهای ژولیده و اون لبخند چقدر بامزه بود، یاد عروسکای زشت می افته آدم...
پولی نداشتم ، اما نگاش می کردم و می خندیدم اونم می خندید، وقتی رفت بازم نگام می کرد و می خندید، برایم دست تکان داد،
دست تکان می داد و می خندید، می خندید...

من امروز با یک بچه دماغوی دلنشین دوست شدم، که بی دلیل می خندید و شاد بود، میان آن همه دود و بوق و کثافت...