چشم اندازی به هند

اینجا هند است، کشوری که هفتاد و دو ملت نام گرفته و خدا زمان رنگ امیزی اش ، پالتی از رنگ سبز را بر روی بومش کشیده و آسمانش را  بارانی کرده...

اینجا هند است هوا روزها نیمه گرم و شب ها  نیمه سرد والبته مرطوب...
اینجا هند است ، مردمش آرام اند و بی دغدغه... دارا و ندار کنار هم ، موازی هم زندگی می کنند، هر دو شادند و خدایشان را شکر می کنند و قانع اند به آنچه دارند...
مردمش به هر بهانه ی کوچکی، یا نه، اصلا بی بهانه جشن می گیرند و شاد اند... شاید از ما یاد گرفتند نمی دانم!!!
اینجا هند است و خیابان هایش شلوغ، پر از موتور هایی با سواره های زن و مرد و ریکشاها، همان سه چرخه های موتری که حکم تاکسی های متری را دارد...
اینجا هند است، باید موقع راه رفتن حواست باشد سگی خفته را مثال سنگ نبینی و قدم بر رویش نگذاری و به گاوها بی احترامی نکنی...
اینجا هند است صدایی به گوش می رسد... معابدی که معبود ها خالصانه خدایشان را عبادت می کنند،
اینجا هند است مسلمان و غیر مسلمانش کاری به کار هم ندارند هر که راه خودش را دارد و سرک در کار دیگری نمی کشد...
اینجا هند است هم لباس های سنتی شان را می بینی بر تن مردمش هم لباس های مدرنیته اروپایی را ... و کسی شکایتی ندارد که غرب، شرق را به فساد کشانده...
اینجاهند است کمی کثیف است نمی دانم شاید خیلی کثیف است اما مهم نیست زیبایی هایش هم کم نیست ...
اینجا هند است پر از آرامش است وادم های عجیب،
دیدن و شنیدن هیچ چیزی در اینجا عجیب نیست....
اینجا هند است من هم ارامم، بی دغدغه ام ... صبح ها چشم انداز جنگل پشت خانه که می گویند ببر هم دارد بر چشم هایم نقش دارد  وآوازه ی پرندگانی که گوشهایت را نوازش می کنند
اما در طول روز صدای بوق ماشین ها و پارس سگ ها سکوت را از تو می گیرند.... اما با این حال آرامشی را از من نمی گیرند...

اینجا هند است... نیمه شب است جیرجیرک می خواند، جیرجیرک هایشان هم با جیرجیرک های ایران فرق دارد، جیر جیرش کمتر است، چند سگ هم گه گاهی پارس می کنند هر چند دقیقه صدای عبور ماشینی به گوش می رسد....
اینجا هند است، شب آرام است و بر خلاف شب های دیگر  من هم آرامم....